wersja e-czytelni™ dla urządzeń mobilnych Przejdź do treści
Nie
mówił jej nic.
Chciał,
by po prostu go zrozumiała.
Gestami
tłumaczył,
Milczeniem
przemawiał.
Chciał,
by wzajemność mu szczerą oddała.
Chciał
zerkać na nią
I
słowa czułe szeptać do ucha.
I
mówić… i mówić.. i pojąć wreszcie,
Dlaczego
ona go wcale nie słucha?
Dlaczego
spojrzeć w oczy nie chciała?
Może
się bała.
Może
by jakiś błąd popełniła
I
w jego oczach swą postać zmieniła.
A
później
Swych
błędów by wciąż żałowała.
By,
chociaż spojrzał raz jeszcze na nią
Cały
swój świat by chętnie oddała.
Bo
w każdej minucie o jednym wciąż marzy.
By
świat mu przysłonić i… spłynąć po twarzy.
© Copyright by Anna Wołowicz, 2011
Brak danych
Nie czytałaś/-eś jeszcze niczego w e-czytelni™!
: R E K L A M A :
Na tej stronie wykorzystujemy ciasteczka (ang. cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. W każdej chwili możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach swojej przeglądarki. Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies, umieszcza je w pamięci Twojego urządzenia. Więcej informacji na temat plików cookies znajdziesz pod adresem http://wszystkoociasteczkach.pl/ lub w sekcji Pomoc w menu przeglądarki internetowej.
